اگر تو بازنگردی امید آمدنت را به گور خواهم برد

                   قناريان قفس قاريان غمگين را

                                  كه آب خواهد داد؟

                                كه دانه خواهد داد؟

اگر تو باز نگردي

                  بهار رفته در اين دشت برنمي گردد

                  به روي شاخه گل غنچه اي نمي خندد

                  و آن درخت خزان ديده تور سبزش را به سر نمي بندد

اگر تو بازنگردي

                كبوتران محبت را

                شهاب ثاقب دستان مرگ خواهد زد

                شكوفه هاي درختـان بـاغ حيـران را

                                         تگرگ خواهد زد

اگر تو بازنگردي

                 به طفل ساده خواهر كه نام خوب تو را

                 ز نام مــادر خــود بيشتر صدا زده است

                 چگونه با چه زباني بــه او تـــوانم گفت

                                             كه برنمي گردي

و او كه روي تو هرگز نديده در عمرش

دگر براي هميشه تو رانخواهد ديد

و نام خوب تو در ذهن كودك معصوم

تصوري ست هميشه

هميشه بي تصوير

هميشه بي تعبير

اگر تو بازنگردي

                 نهاله اي جوان اسير گلدان را

                 كدام دست نوازشگر آب خواهد داد؟

                 چه كس به جاي تو آن پرده هاي توري را

                 به پشت پنجره ها پيچ و تاب خواهد داد؟

اگر تو بازنگردي

                اميد آمدنت را به گور خواهم برد

و كس نمي داند

           كه در فراق تو ديگر

                            چگونه خواهم زيست

                                                  چگونه خواهم مرد

شعر از حميد مصدق