شعر چشمان تو را می خوانم

اما من و تو
دور از هم می پوسیم
غمم از وحشت پوسیدن نیست
غمم از زیستن بی تو دراین لحظه پر دلهره است
دیگر از من تا خاک شدن راهی نیست
از سر این بام
این صحرا این دریا
پر خواهم زد خواهم مرد

غم تو این غم شیرین را
با خود خواهم برد...</span>
شعر از حمید مصدق
برچسب‌ها: بهار, غمم از وحشت پوسیدن, غم شیرین, شب که بلند است به اندازه حسرت زدگی, به یاری دیگر