من از همواری این خلق ناهموار میترسم

        ز خال عنبرین افزون ز زلف یار میترسم    همه از مار و من از مهرهٔ این مار میترسم

      ز خواب غفلت صیاد ایمن نیستم از جان    شکار لاغرم از تیغ لنگردار میترسم

       خطر در آبِ زیر کاه بیش از بحر میباشد    من از همواری این خلق ناهموار میترسم

  ز بس نامردمی از چشم نرم دوستان دیدم    اگر بر گل گذارم پا ز زخم خار میترسم

 ز تیر راست رو چشم هدف چندان نمیترسم    که من از گردش گردون کج رفتار میترسم

          بلای مرغ زیرک دام زیر خاک میباشد    ز تار سُبحه بیش از رشتهٔ زُنّار میترسم

بد از نیکان و نیکی از بدان بس دیده‌ام صائب    ز خار بی‌گل افزون از گل بی‌خار میترسم

شعر از صائب تبریزی

سبحه: تسبیح 
زنّار: رشته ای که مسیحیان به وسیلة آن صلیب را به گردن آویزند.