بد خلقم و بد عهد، زبان بازم و مغــرور

من خود دلم از مهر تو لرزید، وگرنه
تیرم به خطا می رود اما به هدر نه!

دل خون شده ی وصلم و لب های تو سرخ است
سرخ است ولی سرخ تر از خون جگر نه

با هر که توانسته کنار آمده دنیا
با اهل هنر آری و با اهل نظر نه

بد خلقم و بد عهد، زبان بازم و مغــرور
پشت سر من حرف زیاد است، مگر نه!؟

یک بار به من قرعه ی عاشق شدن افتاد
یک بار دگر ، بار دگر ، بار دگر … نه !

شعر از فاضل نظری