آرام باش عزیز من حکایت دریاست زندگی

آرام باش عزیز من
آرام باش

حکایت دریاست زندگی
گاهی درخشش آفتاب
برق و بوی نمک
ترشح شادمانی

گاهی هم فرو می‌رویم
چشم‌های‌مان را می‌بندیم
همه جا تاریکی است.

آرام باش عزیز من
آرام باش
دوباره سر از آب بیرون می‌آوریم
و تلالو آفتاب را می‌بینیم
زیر بوته‌ای از برف
که این دفعه
درست از جایی که تو دوست داری طالع می شود.

شعر از شمس لنگرودی