چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند

سخت بالا بروی ، ساده بیایـــــی پایین
قصه ی تلخ مرا سرسره ها می فهمند

یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن
چشم ها   بیشتر   از   حنجره   ها می فهمند

آنــچه از رفتنت آمد بــــــه سرم را فـــردا
مردم از خواندن این تذکره ها می فهمند

نه نفهمید کســــی منزلت شمس مرا
قرن ها بعد در آن کنگره ها می فهمند

شعر از  کاظم بهمنی