به دل پناه ببر آخرین پناهت اوست

همیشه
وقتی رخسار این جهانِ تاریک
همیشه، وقتی درهای آسمان بسته ست؛

همیشه
گوشه‌ی گرمی
به نام «دل» با توست
که صادقانه تر از هر که، با تو پیوسته ست !

به دل   پناه   ببر !   آخرین     پناهت     اوست  
تو را چنان که تمنای توست
دارد دوست...

شعر از فریدون مشیری