بیراهه ای در آفتاب

دريا شده است خواهر و من هم برادرش شاعرتر از هميشه نشستم برابرشخواهر سلام! با غزلی نيمه آمدم تا با شما قشنگ شود نيم ديگرشمیخواهم اعتراف کنم، هر غزل که ما با هم سروده ايم، جهان کرده از برشخواهر! زمان، زمانِ برادرکشیست باز -شايد به گوش ها نرسد بيت آخرش-با خود ببر مرا که نپوسد در اين سکون شعری که دوست داشتی از خود رهاترشدريا سکوت کرده و من حرف میزنم حس میکنم که راه نبردم به باورشدريا! منم! هم او که به تعداد موج هایت با هر غروب خورده بر اين صخره ها سرشهم او که دل زده است به اعماق و کوسه ها خون می خورند از رگ در خون شناورشخواهر! برادر تو کم از ماهيان که نيست خرچنگ ها مخواه بريسند پيکرشدريا سکوت کرده و من بغض کرده ام بغض برادرانه ای از قهر خواهرششعر از محمد علی بهمنی بخوانید, ...ادامه مطلب